Πώς αποζημιώνεται η φροντίδα τραυματία με κάταγμα αμφισφύριου ποδοκνημικής που του παρέχει η μητέρα του μετά από τροχαίο ατύχημα;
Το θύμα τροχαίου ατυχήματος που έχει υποστεί κάταγμα αμφισφύριου ποδοκνημικής από το τροχαίο ατύχημα είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορεί να αυτοεξυπηρετείται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η πώρωση ενός κατάγματος απαιτεί αρκετούς μήνες, κατά τους οποίους ο τραυματίας από το τροχαίο ατύχημα θα χρειαστεί την περιποίηση, τη φροντίδα και τις υπηρεσίες της οικογένειάς του για να αυτοεξυπηρετηθεί.
Ας δούμε πώς αποζημιώθηκε η φροντίδα που παρείχε επί 3 μήνες η μητέρα στον υιό της, ο οποίος υπέστη κάταγμα αμφισφύριου ποδοκνημικής σε τροχαίο ατύχημα, όπως εκτιμήθηκε μέσα από το σκεπτικό μίας δικαστικής απόφασης:
Περαιτέρω, και όπως αποδείχθηκε, μετά την αυθημερόν έξοδο του ενάγοντος από το ως άνω νοσοκομείο και για χρονικό διάστημα τριών (3) μηνών, ήτοι από … έως …, οπότε και του αφαιρέθηκε ο συνθετικός γύψινος νάρθηκας και για ένα οκτάωρο ημερησίως, εξαιτίας του τραυματισμού του αυτός, κατά τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής, χρειαζόταν βοήθεια για την αυτοεξυπηρέτησή του (ατομική υγιεινή, ένδυση, υπόδηση, μαγείρεμα), οπότε χρειαζόταν τις υπηρεσίες τρίτου προσώπου.
Τις υπηρεσίες αυτές του παρείχε, με εντατικοποίηση των προσπαθειών της η μητέρα του θύματος, στην οποία ο ενάγων δεν κατέβαλε, βέβαια, αμοιβή, πλην όμως, δικαιούται εύλογης αποζημίωσης, η οποία δεν εξισώνεται με την πλασματική αμοιβή μιας εξειδικευμένης βοηθού, αλλά ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 600,00 ευρώ και συνολικά για το ανωτέρω χρονικό διάστημα στο ποσό των (600,00 X 3 μήνες =) 1.800,00 ευρώ.
ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ 