Πώς αποζημιώνεται ο ιδιοκτήτης αυτοκινήτου αντίκας δηλαδή ιστορικού οχήματος εποχής με συλλεκτική αξία που υπέστη ολική καταστροφή από τροχαίο ατύχημα;
Ως γνωστό ιστορικό όχημα χαρακτηρίζεται από τον αρμόδιο πιστοποιημένο φορέα το μηχανικά αυτοπροωθούµενο όχηµα ηλικίας τουλάχιστον 30 ετών, το οποίο έχει διατηρηθεί και συντηρηθεί σε άρτια κατάσταση αναλόγως των ιστορικών του δεδοµένων, δεν χρησιµοποιείται ως καθηµερινό µεταφορικό µέσο και αποτελεί µέρος της τεχνολογικής και πολιτιστικής κληρονοµιάς µας.
Ωστόσο ακόμη και ένα τέτοιο ιστορικό όχημα εποχής δεν αποκλείεται να εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα όταν τεθεί σε κυκλοφορία για τους λόγους που προβλέπει η νομοθεσία. Εάν δε οι υλικές ζημίες από το τροχαίο ατύχημα είναι μεγάλες, υπάρχει σοβαρή περίπτωση το αυτοκίνητο να απωλέσει την ιδιότητα του ιστορικού οχήματος, να πάψει δηλαδή να θεωρείται αυτοκίνητο «αντίκα» λόγω της αδυναμίας του ιδιοκτήτη είτε να βρει τα αυθεντικά ανταλλακτικά είτε επειδή δεν υπάρχει η τεχνική δυνατότητα να επισκευάσει το αυτοκίνητο.
Μία τέτοια περίπτωση θα δούμε στο απόσπασμα της κατωτέρω δικαστικής απόφασης, στην οποία το Δικαστήριο εκτιμά τη συλλεκτική αξία του αυτοκινήτου αντίκας του παθόντος χωρίς να διατάξει πραγματογνωμοσύνη. Πιο αναλυτικά:
«Από την επίδικη σύγκρουση καταστράφηκε ολοσχερώς το αυτοκίνητο του ενάγοντος εργοστασίου, έτους κατασκευής 1969, κυλινδρισμού 1.999,00. Συγκεκριμένα, το αυτοκίνητο αυτό υπέστη σοβαρότατες βλάβες κυρίως στο εμπρόσθιο και αριστερό του τμήμα, με αποτέλεσμα η επισκευή του να είναι οικονομικά ασύμφορη και να υπερβαίνει την αξία του. Ειδικότερα, το αυτοκίνητο αυτό είχε αξία πριν το επίδικο ατύχημα, αλλά και κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής 20.000€, καθώς είχε αξία αντίκας και είχε χαρακτηριστεί ως τέτοιο από την Ελληνική Ομοσπονδίας Οχημάτων Εποχής.
Η αξία του αυτή συναρτάται άμεσα με την κατάσταση, στην οποία βρισκόταν, καθώς ήταν σε άριστη κατάσταση και δεν είχε εμπλακεί άλλη φορά σε τροχαίο ατύχημα Ήδη, όμως, μετά το επίδικο ατύχημα η αξία του μειώθηκε από μόνο το λόγο της πρόκλησης σοβαρών φθορών σ’ αυτό, αλλά και ενόψει της αδυναμίας επισκευής του με τα γνήσια ανταλλακτικά του εργοστασίου κατασκευής, που πλέον δεν διατίθενται καινούρια στο εμπόριο.
Επομένως, με βάση τα προαναφερόμενα το αυτοκίνητο αυτό πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει καταστραφεί ολικά και για το λόγο αυτό ο ενάγων της τρίτης αγωγής δικαιούται ως αποζημίωση το ποσό που αντιστοιχεί στην αγοραία αξία αυτού κατά το χρόνο της συζήτησης της αγωγής, αφαιρουμένου του ποσού των 3.000€, στο οποίο κατ’ ομολογία και του ενάγοντος αυτού αποτιμάται η υπολειμματική του αξία.
Επομένως, ο ενάγων ιδιοκτήτης του ιστορικού οχήματος εποχής δικαιούται να λάβει αποζημίωση από την αιτία αυτή το ποσό των (20.000,00 – 3.000,00=) 17.000,00€.»
Σε άλλες μας αναρτήσεις έχουμε εξετάσει περιπτώσεις αποζημίωσης από τροχαίο ατύχημα λόγω ολικής καταστροφής μοτοσικλέτας ασύμφορης προς επισκευή και αποζημίωσης λόγο ολικής καταστροφής μοτοσικλέτας που δεν επιτρέπεται να επισκευαστεί για τεχνικούς λόγους.
ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ 