Δικαιούται αποζημίωση απώλειας εισοδημάτων ο οδηγός μοτοσικλέτας που εργαζόταν ως υπάλληλος εξωτερικών εργασιών και υπέστη αναπηρία από τροχαίο ατύχημα;

Ναι, ο υπάλληλος εξωτερικών εργασιών που υπέστη αναπηρία από το τροχαίο ατύχημα δικαιούται να λάβει αποζημίωση λόγω απώλειας εισοδημάτων ίση με τη διαφορά μεταξύ του μισθού που λάμβανε πριν το τροχαίο ατύχημα και του ποσού της σύνταξης αναπηρίας που λαμβάνει εξ αιτίας της αναπηρίας που του προκάλεσε το τροχαίο ατύχημα.

Για να δικαιούται όμως την αποζημίωση για την απώλεια των εισοδημάτων του ο εργαζόμενος υπάλληλος εξωτερικών χώρων θα πρέπει να μην βιαστεί να υπογράψει εξοφλητική απόδειξη παραιτούμενος από κάθε άλλη απαίτησή του, όπως δυστυχώς πολύ συχνά συμβαίνει στην πράξη.

Παρά πολλοί επισκέπτες της ιστοσελίδας μας έχουν επικοινωνήσει μαζί μας για να ελέγξουμε αν δικαιούνται αποζημίωση λόγω απώλειας εισοδημάτων που οφείλεται σε ανικανότητα προς εργασία εξ αιτίας της αναπηρίας που προκλήθηκε από το τροχαίο ατύχημα, η οποία είναι μεγάλη διότι μπορεί να αφορά τον υπόλοιπο εργασιακό βίο του θύματος.

Δυστυχώς καθημερινά διαπιστώνουμε ότι αρκετά θύματα τροχαίων ατυχημάτων βιάζονται να αναθέσουν την αποζημίωσή τους σε όποιον του υποσχεθεί «γρήγορη αποζημίωση χωρίς μπλεξίματα» με συνέπεια όταν αντιληφθούν ότι έχουν υπογράψει παραίτηση από μια τόσο μεγάλη αξίωση αποζημίωσης είναι πλέον αργά…

Όσα όμως θύματα σοβαρών τραυματισμών από τροχαία ατυχήματα έχουν την ψυχραιμία να αξιολογήσουν τη σοβαρότητα του τραυματισμού τους και να ακούσουν την συμβουλή μας «πρώτα η αποθεραπεία και μετά η αποζημίωση«, δικαιώνονται και λαμβάνουν την αξίωση για την απώλεια εισοδημάτων λόγω αναπηρίας.

Η αποζημίωση απώλειας εισοδημάτων έχει χρονική διάρκεια ίση με την ανικανότητα προς εργασία του θύματος και τη σύνταξη αναπηρίας που λαμβάνει το θύμα μετά το τροχαίο ατύχημα.

Η αξίωση της αποζημίωσης για την απώλεια εισοδημάτων αποσκοπεί ακριβώς στην αποκατάσταση των εισοδημάτων που στερείται το θύμα του τροχαίου ατυχήματος επειδή υπέστη αναπηρία και κατέστη ανίκανος να εργαστεί μετά το τροχαίο ατύχημα.

Ειδικότερα στην περίπτωση του υπαλλήλου εξωτερικών εργασιών που υπέστη αναπηρία από τροχαίο ατύχημα, η παροχή της εργασίας του στον εργοδότη προϋποθέτει την οδήγηση μοτοσικλέτας.

Όμως η οδήγηση μοτοσικλέτας μετά την αναπηρία δεν είναι δυνατή, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό.

Κατά συνέπεια ο υπάλληλος εξωτερικών εργασιών – θύμα τροχαίου ατυχήματος που υπέστη αναπηρία δεν μπορεί να οδηγεί μοτοσικλέτα μετά τον τραυματισμό του, άρα δεν μπορεί να εργαστεί, είναι δηλαδή ανίκανος για την εργασία που παρείχε πριν το τροχαίο ατύχημα…

Η μόνη επιλογή του υπαλλήλου εξωτερικών εργασιών είναι η σύνταξη αναπηρίας και οι τυχόν ευεργετικές διατάξεις του εργατικού ατυχήματος, αν το τροχαίο ατύχημα συνέβη σε χρόνο κατά τον οποίο ο υπάλληλος εξωτερικών υποθέσεων οδηγούσε τη μοτοσικλέτα του εκτελώντας την εργασία του.

Δεδομένου μάλιστα ότι για τη χορήγηση σύνταξης αναπηρίας απαιτείται η πιστοποίηση της αναπηρίας από την υγειονομική επιτροπή ΚΕΠΑ, δεν συντρέχει ανάγκη δικαστικής πραγματογνωμοσύνης για το δικαστήριο.

Ας δούμε όλα τα ανωτέρω θεωρητικά ζητήματα για το ποσό της αποζημίωσης για την απώλεια εισοδημάτων λόγω αναπηρίας από τροχαίο ατύχημα υπαλλήλου εξωτερικών εργασιών μέσα από το ενδιαφέρον τμήμα της δικαστικής απόφασης:

«O ενάγων, ο οποίος είναι απόφοιτος Λυκείου, έχει καταστεί μόνιμα ανίκανος να ασκήσει την προ του ατυχήματος εργασία του, δηλαδή αυτή του υπαλλήλου εξωτερικών εργασιών, την οποία ασκούσε τουλάχιστον τα τελευταία 16 έτη πριν το ατύχημα, εξαιτίας συνεπεία των βλαβών του στο δεξιό περονιαίο νεύρο του ποδιού του, το οποίο έχει παραλύσει συνεπεία του κατάγματος του δεξιού μηριαίου που υπέστη κατά το ένδικο τροχαίο ατύχημα.

Είναι κοινώς γνωστό ότι η εργασία του υπαλλήλου εξωτερικών εργασιών απαιτεί σωματική καταπόνηση και οδήγηση μεταφορικού μέσου, την οποία ο ενάγων δεν μπορεί να εκτελέσει.

Ο ενάγων είναι μόνιμα ανίκανος να ασκήσει κάθε άλλη σωματική εργασία, παρεμφερή, κοινωνικά και οικονομικά ισοδύναμη, διότι εξαιτίας της παράλυσης του δεξιού περονιαίου νεύρου του δεξιού του ποδιού παρουσιάζει μεγάλη δυσχέρεια στη βάδιση και έντονη οσφυαλγία, ενώ αδυνατεί να οδηγεί κάποιο όχημα και πρέπει να αποφεύγει την πολύωρη ορθοστασία.

Άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, συνεπεία του τραυματισμού του στο ένδικο ατύχημα, ο ενάγων έχει ήδη κριθεί από την αρμόδια υπηρεσία του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ ανάπηρος κατά ποσοστό 80% για χρονικό διάστημα τριών ετών.

Για το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα τριών ετών χορηγήθηκε από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στον ενάγοντα προσωρινή σύνταξη λόγω αναπηρίας. 

Ως εκ τούτου, κατά το χρονικό διάστημα των τριών ετών ο ενάγων ήταν ανίκανος προς εργασία και απώλεσε εισοδήματα ύψους 1.150 ευρώ μηνιαίως (ο μηνιαίος μισθός που λάμβανε από την εργοδότρια κατά τον χρόνο της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας), τα οποία εργαζόμενος στην ίδια πιο πάνω επιχείρηση ή σε άλλη παρεμφερή με αυτήν θα αποκόμιζε με βάσιμη πιθανότητα και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, εάν δεν μεσολαβούσε το επίμαχο τροχαίο ατύχημα και ο συνακόλουθος τραυματισμός του. 

Ο ασφαλιστικός οργανισμός του ενάγοντος του χορηγεί για χρονικό διάστημα τριών ετών ή μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης για την απονομή προσωρινής σύνταξης αναπηρίας το ποσό των 439,16 ευρώ μηνιαίως, ως προσωρινή σύνταξη αναπηρίας  μηνιαίως.

Συνεπώς, για το ως άνω χρονικό διάστημα τριάντα έξι μηνών, ο ενάγων δικαιούται:

α) το ποσό των (36 μήνες Χ 710,84 ευρώ μηνιαίως =) 25.590,24 ευρώ, που αντιστοιχεί στους μηνιαίους μισθούς.

β) το συνολικό ποσό των (710,84 ευρώ ο μηνιαίος μισθός Χ 3 έτη =) 2.132,52 ευρώ για δώρο Χριστουγέννων του ανωτέρω χρονικού διαστήματος.

γ) το συνολικό ποσό των (177,71 + 355,42 + 355,42 + 177,71 =) 1.066,26 ευρώ για δώρο Πάσχα του ανωτέρω χρονικού διαστήματος.

δ) το συνολικό ποσό των (355,42 ευρώ Χ 3 =) 1.066,26 ευρώ για επίδομα αδείας του ανωτέρω χρονικού διαστήματος.

Όπως προεκτέθηκε, ο ενάγων στην αγωγή και τις προτάσεις του αφαιρεί ο ίδιος από την αποζημίωση που ζητεί, για το χρονικό διάστημα από 1-3-2011 έως 31-3-2048, το ως άνω ποσό των 439,16 ευρώ μηνιαίως που του χορήγησε το ΙΚΑ ως προσωρινή σύνταξη αναπηρίας.

Ως εκ τούτου η προβληθείσα από το εναγόμενο σχετική παραδεκτή και νόμιμη ένσταση, εκ του άρθρου 19 παρ. 5 του Ν. 489/1976, περί του ότι ο ενάγων δεν νομιμοποιείται να ζητεί από αυτό το ποσό που θα του χορηγήσει το ΙΚΑ για σύνταξη, κρίνεται πλέον απορριπτέα ως άνευ αντικειμένου.

Συνολικά, για το ως άνω χρονικό διάστημα των τριών ετών ο ενάγων δικαιούται το ποσό των 29.855,28 ευρώ (25.590,24 ευρώ για μηνιαία απολεσθέντα εισοδήματα + 2.132,52 ευρώ για δώρο Χριστουγέννων + 1.066,26 ευρώ για δώρο Πάσχα + 1.066,26 ευρώ για επίδομα αδείας). 

Το Δικαστήριο, στα πλαίσια της διακριτικής του ευχέρειας με βάση το άρθρο 368 ΚΠολΔ, δεν κρίνει απαραίτητη τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης για τον ενάγοντα, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν εξαιτίας του τραυματισμού του στο ένδικο ατύχημα, έχει καταστεί ανίκανος προς   άσκηση   του   προαναφερόμενου   επαγγέλματος   του   ή άλλου παρεμφερούς με αυτό.

Από τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε πλήρως ότι ο ενάγων έχει καταστεί μόνιμα ανάπηρος, με την προεκτεθείσα έννοια,  και ανίκανος να ασκεί το προ του ατυχήματος επάγγελμα του ή άλλο ισοδύναμο με αυτό, για τη διαπίστωση δε αυτή δεν απαιτούνται περαιτέρω ιδιάζουσες γνώσεις της (ιατρικής) επιστήμης.

Επομένως, το σχετικό αίτημα που υποβλήθηκε από το εναγόμενο πρέπει να απορριφθεί. 

Περαιτέρω, οι ένδικες αξιώσεις αποζημίωσης του ενάγοντος για μελλοντική απώλεια (στέρηση) εσόδων – εισοδημάτων μεταβιβάζονται αυτοδικαίως στο ΙΚΑ, κατά το μέρος που αυτός δικαιούται να εισπράξει σύνταξη λόγω αναπηρίας από αυτό.

Ωστόσο, για το μεταγενέστερο των τριών ετών χρονικό διάστημα δεν έχει ακόμη κριθεί το ποσό που αυτός πρόκειται να εισπράξει από το ΙΚΑ, ώστε να αφαιρεθεί αυτό, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 του Ν. 1654/1986 από τα δικαιούμενα απ’ αυτόν χρηματικά ποσά αποζημίωσης.

Το ΙΚΑ έχει χορηγήσει στον ενάγοντα το ποσό των 439,16 ευρώ μηνιαίως, ως προσωρινή (και όχι οριστική) σύνταξη λόγω αναπηρίας ή έως την έκδοση οριστικής απόφασης για την  απονομή στον ενάγοντα σύνταξης λόγω αναπηρίας, η οποία οριστική απόφαση δεν έχει εκδοθεί.

Συνεπώς θα, πρέπει η αγωγή κατά το μέρος που αφορά αποζημίωση λόγω απώλειας (στέρησης) αποδοχών για το μεταγενέστερο των ανωτέρω 36 μηνών χρονικό διάστημα, ήτοι μέχρι ο ενάγων να συμπληρώσει το 80° έτος της ηλικίας του, να απορριφθεί ως πρόωρα ασκηθείσα.

Σημειωτέον ότι η απόρριψη του αγωγικού αιτήματος για τις αξιώσεις αποθετικής ζημίας του ενάγοντος για το χρονικό διάστημα μετά τα τρία έτη ως προώρως ασκηθέν έχει την έννοια ότι ο ενάγων δύναται στο μέλλον να αξιώσει την επιδίκαση της ανωτέρω αποζημίωσης.»

Σε παλαιότερες αναρτήσεις μας είχαμε εξετάσει παρόμοιες περιπτώσεις αποζημίωσης απώλειας ημερομισθίων εργάτη και αποζημίωσης απώλειας μισθών υπάλληλου κούριερ λόγω σοβαρού τραυματισμού σε τροχαίο ατύχημα.

Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας για ζητήματα αποζημίωσης λόγω αναπηρίας από τροχαίο ατύχημα ακολουθώντας τον σύνδεσμο προς το δικηγορικό γραφείο Στέφανου Ασλανίδη ή συμπληρώνοντας την φόρμα επικοινωνίας που ακολουθεί.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο υπάλληλος εξωτερικών εργασιών που δεν μπορεί να οδηγήσει μοτοσικλέτα λόγω αναπηρίας από τροχαίο ατύχημα δικαιούται αποζημίωση για απώλεια εισοδημάτων. 

 Φόρμα επικοινωνίας με το Δικηγορικό Γραφείο Στέφανου Ασλανίδη