Αποζημίωση για τις άνευ ανταλλάγματος υπηρεσίες της στον τραυματία πότο τροχαίο ατύχημα υιό της και τη φροντίδα για όσο διάστημα εκείνος δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί ισοδυναμεί με τη αυξημένη περιποίηση από τρίτο πρόσωπο (νοσοκόμα) και δημιουργεί (υπέρ του υιού, όχι υπέρ της μητέρας) δικαίωμα αποζημιώσεως για λήψη υπηρεσιών τρίτου προσώπου
Η κατωτέρω απόφαση (Εφετείου) είναι χαρακτηριστική του γενικού πνεύματος της νομολογίας:
«Συνεπώς ο τραυματισθείς από αδικοπραξία τρίτου, ο οποίος δέχεται τις αυξημένες περιποιήσεις και φροντίδες των γονέων του για την αποκατάσταση της υγείας του, δικαιούται ν’ απαιτήσει από το υπόχρεο ως αποζημίωση τουλάχιστον το ποσό που θα ήταν υποχρεωμένος να καταβάλει σε τρίτο πρόσωπο που για το σκοπό αυτό θα προσλάμβανε, έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν καταβάλλει κανένα τέτοιο ποσό στους γονείς του, οι οποίοι, με υπερένταση ενίοτε των προσπαθειών τους και σε βάρος άλλων απασχολήσεων τους, ασχολούνται πλέον με το τραυματισμένο τέκνο τους (βλ. ΑΠ 833/2005 ΕλΔ 47, 96, ΑΠ 371/2001 ΝοΒ 50, 347).
Σύμφωνα με το παραπάνω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση του έκρινε ότι είναι νόμιμο το σχετικό κονδύλιο της αγωγής, με το οποίο ο ενάγων ζητεί ως αποζημίωση το ποσόν των 9.504 ευρώ που θα κατέβαλε σε τρίτο πρόσωπο, αν η μητέρα του δεν ασχολείτο για την εξυπηρέτηση των αναγκών του το διάστημα που ήταν ανίκανος προς τούτο, δεν έσφαλε, αλλ’ ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τη διάταξη του άρθρου 930 παρ.3 ΑΚ και γι’ αυτό ο λόγος της έφεσης των εκκαλούντων εναγομένων, με τον οποίο υποστηρίζουν τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Δείτε και μια παρόμοια απόφαση στην οποία τα μέλη της οικογένειας του θύματος φρόντιζαν τον τραυματία αλλά και μία περίπτωση ανάγκης διαρκούς λήψης υπηρεσιών τρίτου προσώπου
Καλού κακού ας κρατήσετε τα στοιχεία επικοινωνίας με το γραφείο μας
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.