Η υπερβολική ταχύτητα προκαλεί συνυπαιτιότητα στην πρόκληση του τροχαίου ατυχήματος ακόμη και όταν ο οδηγός έχει αναμφισβήτητα προτεραιότητα.
Ο οδηγός του αυτοκινήτου που κινούνταν με υπερβολική ταχύτητα κρίνεται συνυπαίτιος κατά ποσοστό 50% στο τροχαίο ατύχημα λόγω ακριβώς της υπερβολικής του ταχύτητας (άνω των 100 χλμ/ώρα με όριο τα 50) παρότι ο άλλος οδηγός παραβίασε ξεκάθαρα την προτεραιότητά του εισερχόμενος από το αντίθετο ρεύμα κάθετα στην πορεία του για να στρίψει αριστερά.
Το δικαστήριο κρίνει ότι αν ο οδηγός που είχε σαφή προτεραιότητα κινούνταν με ταχύτητα εντός του νόμιμου ανώτατου ορίου ταχύτητας θα μπορούσε να αποτρέψει το τροχαίο ατύχημα.
Κατά την κρίση δε του δικαστηρίου, το οποίο είναι Εφετείο, η υπερβολική ταχύτητα συντέλεσε στην πρόκληση του τροχαίου ατυχήματος στον ίδιο βαθμό που συντέλεσε και η είσοδος του άλλου οδηγού στο αντίθετο ρεύμα με σκοπό να το διασχίσει κάθετα.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάθε οδηγός θα λάβει ποσοστό 50% της αποζημίωσης για τις υλικές ζημιές που θα δικαιούνταν κανονικά.
Δηλαδή, για όσους δεν κατάλαβαν, λόγω της υπερβολικής ταχύτητας του αυτοκινήτου που είχε προτεραιότητα αποζημίωση δικαιούται και θα λάβει κατά 50% για τις υλικές του ζημιές και ο οδηγός του αυτοκινήτου που εισήλθε και διέσχισε κάθετα το αντίθετο ρεύμα.
Έχουμε δει σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μας άλλες δύο περιπτώσεις με αυξημένη ταχύτητα αλλά και στις δύο περιπτώσεις οι οδηγοί κινούνταν εντός του νόμιμου ορίου ταχύτητας. Γι αυτό και δεν κρίθηκαν συνυπαίτιοι.
Ας δούμε την απόφαση του Εφετείου: «Στις ……. και περί ώρα ….. ο Α. οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας …… Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας ……., το οποίο ήταν ασφαλισμένο κατά το χρόνο του ατυχήματος για την περίπτωση πρόκλησης ζημιών σε τρίτους κατά την κυκλοφορία του στην ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «……..», κινούνταν επί της οδού Χ., με κατεύθυνση προς την έξοδο της πόλης.
Κατά τον ίδιο χρόνο ο Β. οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας ……… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «……..» εκινείτο επί της αυτής ως άνω οδού, η οποία διασταυρώνεται κάθετα με την οδό Ψ. και με αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς το κέντρο της πόλης.
Ο οδηγός Α., μόλις έφθασε στο σημείο συμβολής των προαναφερομένων οδών, έχοντας πρόθεση να εισέλθει επί της οδού Ψ. επεχείρησε αλλαγή κατεύθυνσης προς τα αριστερά και χωρίς προηγουμένως να θέσει σε λειτουργία τον αριστερό δείκτη κατεύθυνσης (φλας) του αυτοκινήτου του και να ελέγξει την κίνηση των οχημάτων στο αντίθετο ρεύμα πορείας εισήλθε κάθετα εντός αυτού με αποτέλεσμα να επιπέσει επ΄ αυτού και στο πλάγιο δεξιό τμήμα αυτού το αυτοκίνητο του Β., το οποίο εκείνη τη στιγμή διέρχονταν από το προαναφερόμενο σημείο κινούμενο με υπερβολική ταχύτητα άνω των 100 χλμ/ώρα ενώ το ανώτατο νόμιμο όριο ταχύτητας σε κατοικημένη περιοχή ορίζεται σε 50 χλμ/ώρα. Μετά τη σύγκρουση των ανωτέρω οχημάτων το πρώτο όχημα εξετράπη της πορείας του, ανήλθε στο πεζοδρόμιο της οδού Χ. και αφού αρχικά προσέκρουσε στον τοίχο του κτιρίου της Ι., στη συνεχεία παρέσυρε τον ενάγοντα Θ. που βρίσκονταν στο πεζοδρόμιο της ανωτέρω οδού και κατευθύνονταν πεζός προς το κέντρο της πόλης, προκειμένου να μεταβεί σε παρακείμενη στάση λεωφορείου και τον τραυμάτισε προκαλώντας σ΄ αυτόν κάταγμα αριστερής ποδοκνημικής.
Με βάση τα προαναφερόμενα πραγματικά περιστατικά το ένδικο τροχαίο ατύχημα οφείλεται σε συγκλίνουσα αμέλεια τόσο του Α. όσο και του Β., κατανεμόμενη σε ποσοστό 50% για τον καθένα.
Η αμέλεια του πρώτου εναγομένου Α. συνίσταται στο ότι δεν επέδειξε κατά την οδήγηση του προαναφερόμενου οχήματός του την προσοχή, που όφειλε και μπορούσε υπό τις ανωτέρω περιστάσεις να επιδείξει, όπως κάθε μέσος συνετός και ευσυνείδητος οδηγός (άρθρο 330 ΑΚ), έχοντας δε την πρόθεση να εκτελέσει ελιγμό προς τα αριστερά σε σχέση με την πορεία του και να εισέλθει επί της οδού Ν. κινήθηκε στο οδόστρωμα της παραπάνω οδού και στο ρεύμα πορείας προς το κέντρο της πόλης χωρίς να βεβαιωθεί ότι μπορούσε να προβεί στην ενέργειά του αυτή χωρίς να δημιουργήσει κίνδυνο επί της οδού επί της οποίας εκινείτο με αποτέλεσμα να παρεμβληθεί στην πορεία του προαναφερόμενου Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου του Β. με το οποίο και συγκρούσθηκε.
Η αμέλεια του Β. συνίσταται στο ότι δεν επέδειξε κατά την οδήγηση του προαναφερόμενου οχήματός του την προσοχή, που όφειλε και μπορούσε υπό τις ανωτέρω περιστάσεις να επιδείξει, όπως κάθε μέσος συνετός και ευσυνείδητος οδηγός και συγκεκριμένα δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, ούτε ασκούσε τον έλεγχο και την εποπτεία του οχήματός του ώστε να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς, λαμβάνοντας δε υπόψη τις επικρατούσες συνθήκες κυκλοφορίας (αυξημένη κίνηση ) δεν μείωσε την ταχύτητα του οχήματός του, ενόψει της διασταύρωσης, αλλά αντίθετα εκινείτο με ταχύτητα η οποία υπερέβαινε κατά πολύ το ανώτατο επιτρεπόμενο στο συγκεκριμένο σημείο όριο ταχύτητας, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει, να αποφύγει τη σύγκρουση με το προαναφερόμενο όχημα του Α. και τον τραυματισμό του Θ.»
Μην ξεχνάτε ότι είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε σχόλιο, απορία ή ερώτησή σας!
ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ 
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.